Eerder noemde ik al eens ’50 tinten blauw’. In #3, toen we de Kuang Si Watervallen hebben bezocht in Luang Prabang, Laos. Daar kom ik even op terug. Het past veel beter bij dit weekoverzicht. En waarom, dat zien jullie vanzelf aan de foto’s.
DAG 43: RONDJE EILAND
Vandaag huren we weer een scooter. Deze ‘bestellen’ we bij de receptie, dit duurt uiteraard even. De was brengen, een scooter huren en de boot bestellen voor naar Koh Lipe morgen duurt ongeveer een klein uur. Ze zijn met drie klanten tegelijk bezig, overal moeten papieren voor ingevuld worden en dan zijn ze het overzicht even kwijt, maar wonder boven wonder komt het altijd goed. De was is ingeleverd, de boot naar Koh Lipe geboekt en we hebben een scooter. We kunnen gaan!
We rijden langs de kust en waar we de vorige keer de afslag hebben gemist, letten we nu beter op om deze nu niet te missen. Deze weg vervolgt de kustlijn. Hier ga je meer de bergen in en moet het scootertje goed z’n best doen om de heuvel op de komen. En toen zaten we zonder benzine. De scooters worden zonder benzine geleverd, maar van de week zat deze gewoon voor de helft vol. In Pai stond de benzinemeter continue op leeg, dus misschien is het metertje wel stuk? Maar niet dus. Gelukkig is het hier geen probleem, want om de 20 meter is er benzine te koop. Scheelt dat weer 😉 .
We rijden richting het Nationaal park. Onderweg stoppen we nog even om wat te drinken. Bij het Nationaal Park stoppen we ook even. We hoeven er niet perse in, maar willen eventjes de kaart bekijken die er staat. Scooter geparkeerd en we lopen weg. Ineens valt de scooter om. Een aap probeerde het flesje water, wat in een bakje in de scooter zat, te pakken. Maar toen viel de scooter om en de aap schrok. Even later kwam er een pickup aanrijden, dezelfde aap sprong meteen in de achterbak en viste daar een flesje water uit. Toen de deur van de pickup open ging wist hij niet hoe snel hij weg moest komen met dat flesje water, want die is nu van hem. Was erg lachwekkend om te zien.
Terugweg gingen we even een hapje eten op het strand. Na een tijdje zagen we de lucht veranderen in de verte. Het leek ons verstandig om maar vast richting het hostel te rijden. Dan zijn we maar in de buurt voordat de hel los breekt. Toen we bij het hostel waren was er nog niks aan de hand en meer richting het noorden was er niks van die donkere wolken te bekennen. We reden nog even door tot het stadje. Daar hadden we het gevoel of waren we in Turkije aangekomen. Een bazaar met allemaal neppe merkkleding, -tassen en -schoenen. Dat hadden we nog niet eerder gezien. Na het avondeten breekt de hel wel ineens los. Zoveel regen. Gelukkig zitten we binnen en is het bijna bedtijd. Laat het ’s avonds en ’s nachts maar regenen dan.

Lekker rondrijden op de scooter
DAG 44: KOH LIPE, HERE WE COME!
Om half 10 worden we opgehaald en naar de pier gebracht. Hier krijgen we weer zo’n bekende sticker met Koh Lipe erop en dan weet je zeker dat je daar aan komt. Heerlijk systeem. We reizen met z’n drieën, want Kim gaat met ons mee naar Koh Lipe. We dachten dat we de snelboot van 3 uren hadden geboekt, maar helaas. Deze tocht duurt dik vijf uur. Onze voorbereiding was ook weer top. Oftewel, geen eten en drinken mee. Halverwege de reis, bij een havenplaatsje, stapten verschillende vrouwen met eten op de boot. Hier hebben we wat van gekocht.
Om een uur of half vijf komt de boot aan bij Koh Lipe. Er is geen pier dus we stoppen midden op het water. Er komen dan een aantal longtailboten naast te liggen en die brengen je naar de kust. Uiteraard kost dit extra. We komen aan op een paradijselijk strand. Er is één drukke straat, ook wel Walking Street genoemd, waar je veel restaurantjes, barretjes en winkeltjes vindt. Hierdoor lopen we naar ons hostel, wat aan deze straat grenst.
We dumpen onze spullen, frissen ons even op en gaan meteen op pad. Op naar sunset beach, waar je goed de sunset kan zien. Het is maar een klein eiland, dus alles kun je lopen. Ook wel weer eens fijn. De zon gaat onder en wij gaan op zoek naar wat voedsel. Want op deze dag hebben we alleen echt ontbijt gehad. Na het eten lopen we nog door Walking Street en daarna kakken we al snel in. Tijd om lekker in het hostel te relaxen en te slapen.

Bij de zonsondergang
DAG 45: HET PARADIJS
Koh Lipe is echt een paradijs, daar waren we meteen al achter. Vandaag gaan we daar eens flink van genieten. Er zijn verschillende stranden en we kiezen nu voor Pattaya beach. Hier zijn we ook aangekomen met de boot. Het water is superhelder en prachtig blauw, het zand is wit en de groene palmbomen maken het helemaal af. Longtail bootjes varen op en af, dit past prima in ons uitzicht. We zwemmen, zonnen, luisteren muziek en lezen boeken. En dat zo’n beetje de hele dag.
DAG 46: SAME SAME, BUT DIFFERENT..
Beach. Hetzelfde als gister dus, maar dan een ander strand. We kiezen voor Sunrise beach. Het strand is iets smalleren daardoor iets knusser. Nergens is het druk op het strand, dus dat is wel fijn. Eerst hebben we wat bewolking, maar dat trekt uiteindelijk wel weg. Bij dit strand staat weer zo’n leuk schommel. Dat is weer een fotomoment 😉 . ’s Avonds gaan we na het avondeten nog even een cocktailtje drinken in één van de leuke bars die ze hier hebben.

Het ideale fotohoekje 😉
DAG 47: VIEWPOINT?
Op de kamer hoorde ik een meisje praten. Zij had op internet opgezocht wat je allemaal op Koh Lipe kon doen en ze vertelde een kamergenoot iets over een viewpoint. Dat wilde ze wel opzoeken. Dat leek mij ook wel wat en vertelde dit dus aan Esther en Kim. We hadden alleen geen idee waar dit dan zou moeten zijn. Bij de receptie hangt een kaart van het eiland en zagen helemaal aan de linkerkant een viewpoint. Dat zou het moeten zijn en wij besluiten daarheen te lopen.
Het was bloedheet, want het liep ondertussen ook al richting het middaguur. We zweten als otters. Steile wegen en vol in de zon. Maps.me houden we er eventjes bij om te kijken hoever het nog is. We zijn er bijna. We komen uit bij een heel small paadje waar al tijden niemand is geweest. Het eindpunt ligt midden in de struiken. Dikke teleurstelling. Geen viewpoint hier. Kunnen we dat pokke eind weer terug lopen in de hitte. We zien een afslag naar het strand, we twijfelen geen moment om deze afslag te pakken. Zodra we het zand onder onze voeten voelen, trekken we de kleren uit en liggen we al in het helderblauwe water. Heerlijk!
We blijven op het strand liggen tot eeen uurtje of vijf en lopen dan maar een sterug naar het hostel. Even opfrissen en lekker avondeten. We eten bij een restaurant aan het strand. Daarna doen we nog een drankje op het dakterras. We hebben het nog even over de afgelopen dagen en over hoe fijn Koh Lipe was. Morgen gaan we helaas alweer weg.

Gelukkig hadden we dit doorkijkje nog ergens onderweg naar het mislukte viewpoint

Het strand waar we bijkomen van onze heftige hike
DAG 48: DOEI THAILAND, HALLO MALEISIË
We gaan Thailand verlaten 🙁 , we gaan dit prachtige eiland verlaten en we gaan op naar ons laatste land: Maleisië. Onze eerste stop wordt Langkawi, hier varen we in zo’n 2,5 uur naar toe. De boot gaat pas om vier uur ’s middags, dus we hebben nog eventjes de tijd. Na een lekker ontbijt gaan Kim en ik werken aan onze blogs/dagboekjes en gaat Esther nog haar boek uitlezen op het strand. Lekker werken zo, met de helderblauwe zee op de achtergrond.
Om één uur moeten we inchecken bij de boot, maar mogen daarna nog wel weg. We kiezen voor een lekkere voetenmassage om onze laatste Thaise bath op te maken. Die hebben we in Maleisië niet nodig. We gaan terug naar het strand om daar bij de immigratie officieel Thailand te verlaten. We worden in een longtailboot naar de goede boot gevaren. Op naar Langkawi.
Het is net avond wanneer we aankomen op Langkawi, het is hier ook weer een uurtje later. Dus het verschil met de zomertijd in Nederland merken we even niks, het blijft precies hetzelfde. We nemen een taxi naar het hostel, want Langkawi is best nog wel een groot eiland. We zeggen dat we naar Tubotel moeten en de taxichauffeur zegt dat hij het wel kent. Er rijdt nog een ander meisje mee, want die moet er in de buurt ook uit. Dikke prima! Vanuit de auto genieten we van een prachtige zonsondergang.
We zetten het meisje af bij haar hostel en we rijden door. De auto stopt in een drukke straat. We wisten dat we er nog niet waren, want ons hostel zit wat achteraf. “We’re here”, zegt hij. “Monkeys hostel”. Uuh.. we moeten naar Tubotel? De taxichauffeur wordt ineens kwaad en zegt dat we dit hostel zeiden. Tubotel zit nog een aantal km de andere kant op. Ik weet 10000% zeker dat we Tubotel hebben gezegd. We wisten niet eens dat dit hostel bestond. Hij begint de gang erin te zetten en scheurt naar het Tubotel. Hij was not amused. En wij nu ook niet meer want hij reed bijna twee mannen op een scooter aan. Gelukkig zijn we veilig aangekomen. We eten nog een pizza, kletsen met andere mensen in het hostel en dan gaan we richting bed.
DAG 49: ON THE TOP OF THE WORLD
Langkawi is een weer een eiland waar we heerlijk scooter kunnen rijden. Op Koh Lipe hoefde dat niet, maar hier is het een fijn vervoersmiddel om je van A naar B te brengen. Zeker ook omdat ons hostel wat verderaf zit. We huren de scooter meteen voor twee dagen en gaan op pad. Om niet weer zonder benzine te komen tanken we de scooter eerst maar even. Je moet hier eerst altijd invoeren hoeveel liter of voor hoeveel geld je wilt. Geen idee, hij moet gewoon vol. De vrouw achter de kassa raadt voor 10 ringet (een dikke 2 euro). Bij vier ringet stroomt het over, vol dus. Vier ringet, nog geen eens 1 euro!
We rijden via kronkelweggetjes met veel apen aan de kant van de weg naar de skycab/skybridge. We gaan met een soort kabelbaan naar boven, hier hebben we fantastisch uitzicht over Langkawi. Zodra we bij het laatste station zijn aangekomen komt er een hele dikke wolk op ons af. De kabelbaan verdwijnt in de wolk, het ziet er erg mysterieus uit. Het wordt frisser en begint eventjes te regenen. Dan maar eventjes zitten bij het restaurantje. Het klaart weer op en we kunnen weer wat zien.
We lopen naar de Skybridge, een brug gebouwd tussen de bergen. Gelukkig is die wolk weg, anders sta je voor niks op die brug. Het is hoog en het uitzicht is prachtig. We blijven daar een tijdje staan, gewoon even genieten. Terug gaan we weer met de kabelbaan. Bij het begin is een klein dorpje gebouwd, hier lunchen we even en bekijken nog wat winkeltjes. Samen met het ticket voor de kabelbaan en skybridge mogen we ook in het 3D museum. Erg lachwekkend!
We scooteren terug, richting ons hostel. Als we er bijna zijn besluiten we nog maar even door te rijden naar het strand. Er komen weer rare wolken aan, maar die zijn in de verte. Daar hebben we geen last van. We drinken een biertje in een strandtent en gaan later op zoek naar een leuk restaurant. Wanneer we weer terug rijden naar het hostel begint het onderweg te regenen. Pas bij het hostel valt het met bakken uit de hemel. Gelukkig net op tijd ’thuis’.

Uitzicht vanaf de Skybridge
NOG TWEE TE GAAN!
Het einde komt in zicht. Nog maar twee weekoverichten te gaan. Op papier dan, in real life is week acht ook al bijna voorbij. Nog 10 dagen en dan zetten we alweer voet op de Nederlandse bodem. Maar daar denken we nog niet aan, eerst nog maar even genieten. Tot volgende week?
2 Comments
Prachtige foto’s! Wij zijn afgelopen zomer op Koh Lipe en Langkawi geweest en ik ben verliefd! Ik wil naar beide graag nog eens terug, vooral naar Koh Lipe, want wat is dat prachtig mooi zeg
Daar kan ik me alleen maar bij aansluiten, ik wil ook zeker terug naar Koh Lipe. Eén en al paradijs!