De één na laatste blog over onze reis. Het einde komt in zicht en op dat moment begin je ook na te denken over het feit of je dat fijn vindt of juist niet. Persoonlijk zou ik nog wel door willen reizen, want dit leven is fantastisch. Maar je stelt je in op 9 weken reizen, en dat je halverwege april weer terug in Nederland bent om je leven weer op te pakken. Dus het is niet erg. Het is prima, want de 9 weken zijn bijna voorbij. In Nederland staat er ook weer vanalles op mij te wachten. Maar we kijken nu eerst nog even terug naar de avonturen van week 8, want genieten doen we nog steeds!

DAG 50: HET EILAND ROND

Omdat we de scooter voor twee dagen hebben gehuurd, willen we er flink gebruik van maken. We hadden gelezen dat in het noorden van Langkawi de mooiste stranden zijn. Dat willen we wel eens zien. We rijden er naar toe. Scooteren hier is heerlijk, want dan voel je die warmte niet zo. Daarnaast zijn het prima wegen, met af en toe een deukje in de weg. Na een drie kwartier rijden scheuren we langs het prachtige Four Seasons Hotel en het strand. Wij rijden nog iets verder om de scooter te parkeren.

Het strand is prachtig, maar bijna leeg. Bij dat prachtige hotel hebben ze ook een zwembad aan het strand, we willen eventjes kijken. Maar we worden meteen terug geroepen door de security: “Private!” Oke.. we gaan wel weer. We gaan op het openbare strand liggen, zwemmen wat en zoeken na een half uur de schaduw alweer op. Het is bloedjeheet. Dan hebben we het wel weer gezien en stappen we weer op de scooter. Op naar Kuah, een grote stad op Langkawi.

We lunchen wat, kijken nog wat rond bij de haven en zien dan weer zware luchten aankomen. Het lijkt ons verstandiger om op de scooter te stappen en richting het hostel te gaan. Het is namelijk nog wel eventjes rijden. Onderweg zijn de wegen heel nat, dus daar heeft het al goed geregend. Gelukkig komen wij droog over, op een aantal druppen na.

Na een fijne douche hebben we eigenlijk geen zin meer om op pad te gaan. Maar de scooter moet nog terug. We eten bij het hostel en rijden terug naar het verhuurbedrijf. Daar kopen we nog een lekker ijsje en worden we terug gebracht bij het hostel. Dat is nog eens service!

Het prachtige strand!

DAG 51: HÉ EEN STAD!

De reis gaat verder, we gaan naar Penang! Alweer een eiland, maar een hele andere dan die we onlangs steeds hebben bezocht. Als we na een boottochtje van twee uur aankomen bij de pier zien we veel hoogbouw. Dat is alweer een tijdje geleden na al die prachtige stranden, maar het voelt goed. We verblijven in het plaatsje Georgetown, dat er schattig uit ziet met smalle straatjes en kleurrijke tegeltjes en deuren. We lopen naar ons hostel, gevestigd aan de Love lane.

Aan de Love lane zitten veel leuke cafeetjes en restaurants. Stuk ‘hipper’ allemaal. We verkennen de stad een beetje en komen uit bij een shopping mall. Dat is ook een tijd geleden, dus we gaan lekker even winkelen. Weer buiten begint het een beetje te regenen. Sinds we in Maleisië zijn regent het vaker. Het is hier tropischer, waardoor er vaker af en toe een bui valt. Gelukkig vinden we het hier minder erg dan thuis in Nederland 😉 .

’s Avonds doen we niet zoveel meer, lekker relaxen, hapje eten en film kijken. In het hostel is een tv met veel films, twee meiden hadden de film aangezet en wij gingen meekijken.

Love Lane

DAG 52: FUN WITH STREETART

Georgetown staat voornamelijk bekend om de streetart die je vind op verschillende hoeken in de stad. Eén kunstenaar is er ooit mee begonnen en heeft op veel plekken zijn handtekening achter gelaten. Tegenwoordig zijn er ook andere streetart kunstenaars aan de slag geweest. Vandaag gaan we lekker verdwalen door de straatjes, op zoek naar streetart!

We hebben geen kaart meegenomen, maar hebben wel wat punten aangevinkt op Maps.me. We zien al gauw dat we gewoon de groepen Chinezen en andere toeristen kunnen volgen. Naast de streetart fotograferen is het ook heerlijk om het straatbeeld van Georgetown op de foto te zetten. Mijn fotografiehart gaat daar weer wat sneller van kloppen. En tegelijk ook weer erg leuk, omdat we de laatste tijd alleen maar eilanden hebben gezien. Zo houden we de diversiteit er wat in.

We lopen terug door Little India en het is heel gek, maar het voelt meteen alsof je in India bent. Een hele andere wereld en dat alleen maar door de hoek om te lopen. ’s Avonds na het avondeten blijven we nog een lekkere borrel drinken bij de vele barretjes op Love Lane. Er lagen daar kaartspellen op tafel, dus we hebben er maar meteen een spelletjesavond van gemaakt. Erg gezellig!

Streetart

Het straatbeeld van Georgetown

DAG 53: EEN DAG MET LEUKE VERRASSINGEN

We gaan weer ontbijten bij onze vaste ontbijtbar. We zijn allemaal een beetje verliefd geworden op de Yoghurt Apple Crumble. Er gaat een tijdje voorbij, we blijven daar wat hangen, drinken heerlijke cappuccino en raken in gesprek met een jongen aan dezelfde tafel. Nico, piloot en heeft op Penang even een tussenstop van 36 uur. Vanmiddag vliegt hij via Phnom Penh naar Hongkong. We kletsen wat met hem en uiteindelijk hebben we het over onze plannen voor vandaag.

‘We wilden eigenlijk wel even naar Penang hill, maar moeten nog even uitzoeken hoe we daar gaan komen’, zeggen we. Oh, daar heeft hij wel een oplossing voor. Met de app Uber bestel je heel gemakkelijk een taxi die je voor een paar ringet daar brengt. ‘Zal ik één voor jullie bestellen?’ Uh, ja is goed? ‘Over twee minuten is hij er.’ Echt super aardig en wij wilden natuurlijk wel wat geld aan hem geven voor de taxi, want via die app gaat het vanaf je creditkaart. Die van hem dus. Hij wil absoluut geen geld van ons aannemen. En toen stond de taxi er al. In de taxi praten we nog even na over Nico, wat een aardige vent!

Bij Penang hill gaan we met een treintje naar boven. Vanaf hier heb je een fantastisch uitzicht over Georgetown en de rest van Penang. We drinken hier wat op het hoogste terras van Penang en lopen nog wat rond. Het is hier heel veel gericht op kinderen, het lijkt bijna wel een pretpark. Met de taxi gaan we weer terug naar Georgetown.

Uitzicht vanaf Penang Hill

Het Chocolademuseum

’s Middags lopen we nog wat rond en komen het chocolademuseum tegen, we lopen er naar toe om eventjes bij de ingang te kijken. Eén seconde later hebben we al een sticker op onze t-shirts en worden we naar binnen begeleid. Ineens staat ze uitleg te geven over chocoladebonen en koffiebonen. De rondleiding is begonnen dus. Wij kijken heel geïnteresseerd en willen eigenlijk nog wel even de plaatjes op de muur bekijken. Maar nee, de rondleiding gaat door. We moeten meelopen.

In geen eens twee minuten heeft ze haar praatje gedaan en moeten we haar volgen naar de volgende ruimte. Hier kun je chocolade en koffie kopen. Maar eerst proeven natuurlijk! Bij elke smaak staat een bakje met proefstukjes. We hebben de hand vol, we kunnen ze niet eens zo snel proeven. Koffie en thee moeten we ook proeven. Na vijf minuten staan we weer buiten. We kijken elkaar aan en barsten in lachen uit. Wat een belevenis, haha!

’s Avonds gaan we eten bij een foodcourt, hier staan kraampjes met allerlei verschillende soorten eten. Teveel keus! In het midden staan plastic tafels en stoelen en zodra je eten bestelt hebt moet je gaan zitten. Dan komt er een mevrouwtje waar je drinken kunt kopen. Zodra het wat later op de avond wordt gaat de lokale bevolking optreden. Heerlijke avond!

Foodcourt Red Garden

DAG 54: ONDERWEG NAAR DE KOU

Vandaag laten we Georgetown weer achter. We gaan naar het vaste land. Onze bus vertrekt om 13.30 uur vanaf het busstation. Waar we verder steeds werden opgehaald bij het hostel, merken we dat het hier in Maleisië wat zelfstandiger gaat. We moeten zelf naar het busstation komen, een uur van te voren aanwezig. We pakken weer een Uber taxi, met behulp van de receptionist. En daar zitten we dan een uur.. niks te doen. Uiteindelijk staat er een bus. ‘Zou dat de onze zijn?’ Geen idee, er wordt niks gecommuniceerd. Na 20 minuten blijkt dat we toch in die bus moeten. Hadden er dus ook wel eerder in gekund.

We zijn op weg! Hele chille bussen met business class stoelen, zoals je die in het vliegtuig kent. Zo overleven wij dit ritje wel. Penang is een eiland, maar is tegenwoordig ook bereikbaar via een lange brug. We naderen de brug, maar slaan ineens af. We komen uit op een soort busstation. Ja, we moeten de bus uit, helaas. Na een kwartier komt eindelijk de goede bus die ons echt naar de Cameron Highlands brengt. Helaas zijn deze stoelen iets minder chill. Na een aantal uren komen we aan in Tanah Rata, een plaatsje in de Cameron Highlands.

Het regent en het is er koud. Tanah Rata ligt hoog en daarom is het er een stuk kouder. Gelukkig kunnen we bij ons guesthouse eten zodat we er niet meer het dorp in hoeven. We boeken een tour voor morgen en gaan daarna lekker slapen.

DAG 55: THEE, OVERAL THEE!

Vandaag bezoeken we de theeplantages, waar Cameron Highlands vooral bekend om staat. Het zonnetje komt erbij, het lijkt of hebben we de weergoden aan onze zijde. We waren al bang dat het de hele dag zou regenen. Het zijn prachtige uitzicht over de theeplantages, zo mooi groen. Onze gids vertelt van alles over de thee. De blaadjes, welke thee er van wordt gemaakt en hoe het tegenwoordig geproduceerd wordt. Helaas (voor ons) is het vandaag zondag en zijn er geen ‘workers’ bezig.

We bezoeken nog Mossy Forest, de fabriek waar de theeblaadjes worden verwerkt en het theehuis. Daar kun je de thee kopen en drinken. Het restaurant zit stampvol en er staat een hele lange rij voor de kassa. Dat laten wij even aan ons voorbij gaan. Later gaan we naar een strawberry farm, vond ik zelf niet zo bijzonder. Wij hebben zelf ook wel aardbeiplantjes thuis, hier staan ze alleen in vele aantallen. Wel heerlijke strawberry juice en aardbeien zelf gehad. In de middag brengt onze gids ons weer bij het hostel en laat nog een paar goede restaurants zien. We eten een hele late lunch en lopen nog wat door Tanah Rata. Het begint te regenen..

We hebben geluk gehad vandaag met het weer, want het klaar later richting de avond nog niet op. Daarnaast went de kou ook nog niet. ’s Avonds zitten we met sokken, lange broek en een vest aan. Ons guesthouse heeft allemaal banken staan, daar liggen we alle drie op een eigen bank. Beetje lezen, filmpje kijken of aan de blog werken.

Tussen de theeblaadjes!

DAG 56: EEN KLEIN DISCUSSIEPUNTJE

Voor het eerst in de hele reis is de volgende bestemming een klein discussiepuntje geweest. Ik wilde wel graag eerst nog naar Taman Negara om daarna drie nachten naar de Perhentians te gaan, voordat we onze reis afsluiten in Kuala Lumpur. Maar Esther wilde graag alle vijf nachten verblijven op de Perhentians. We moesten gister de tickets voor de bus boeken dus gister konden er nog over nadenken en dan uiteindelijk ’s avonds tickets boeken. Het is geven en nemen tijdens een reis. Uiteindelijk heb ik mijn plannen opgegeven en vertrekken we vandaag naar de Perhentians.

De Perhentians zijn eilanden aan de oostzijde van Maleisië en zijn sinds 1 april weer geopend. In het regenseizoen zijn de eilanden gesloten. We hebben geluk, ze zijn net weer open. Het is ongeveer zes uren reizen van de Cameron Highlands naar de Perhentians en onderweg zien we veel regen. Tijdens de boottocht is het gelukkig droog. We willen naar het kleine eiland en worden gedropt bij Coral Bay, maar willen graag naar Long Beach. De boot kan niet bij Long Beach komen, want de golven zijn te hoog. We moeten over het eiland lopen naar Long Beach, gelukkig is het niet té ver.

We hebben nog geen accommodatie geboekt, want er staan bijna geen op internet. Lopend over het strand zien we dat er nog veel in aanbouw is voor het seizoen. We kloppen bij de eerste de beste aan en zij hebben nog een mooie chalet voor ons. Basic, maar prima. We boeken eerst voor één nacht, misschien is er nog wat beters. ’s Avonds komt het wederom weer met bakken uit de hemel en daarom eten we bij onze accommodatie. Hier hebben ze ook spelletjes en gaan fanatiek scrabbelen! Zou het weer nog beter worden de komende dagen? Met die vraag gaan we slapen.

Storm is coming

NOG ÉÉN TE GAAN

Nog één week, dus nog één overzicht. Coming soon!